Merhaba. Sevgili ağabeylerim, ablalarım, kardeşlerim. Bu kitabı okumadan önce ben de sizler matematiği sevmeyen bir öğrenciydim.Necip Hocam’ı bir çok insan gibi ben de kendimce tanıdığımı zannediyordum. “Matematikle Barışıyorum” kitabını okumayı da hiç düşünmüyordum.
2009 yılı Ocak ayında Necip Hocam ile kısa bir sohbetimiz oldu.Bu kısa sohbetimizde benim yeteneklerim hakkında ilginç şeyler söyledi.Kafam karışmıştı ama söyledikleri de çok mantıklıydı .Hocamı daha yakından tanımak ve matematikle ilgili düşüncelerini öğrenmek için kitabını okumam gerektiğini düşündüm. Kitabı okumaya başladığımda ilk başladığımda içimde bir heyecan vardı.
İlk başlardan içimde bu kitabın bana fazla yararlı olmayacağını düşünüyordum.Ama kitap hakkında son kararımı vermek için kitabı okuyup bitirmeliydim.O zaman kitap hakkında daha çok bilgi sahibi olacaktım.Kitabın yarısına geldiğimde Necip Hocam ve kitabı hakkında ilk düşüncelerim değişmeye başlamış,kitabında ileri sürdüğü görüşlere hafif hafif katılmaya başlamıştım. Sonra kitapta her yeni sayfayı okudukça bu kitabın bana yararlı olacağını anladım.
Kitabın sonlarına doğru geldiğimde eğer matematikle alakamız olmasa bizimde bile matematikle ilgili güzel düşünceler sanki yavaş yavaş beynimizdeki hücrelere girecekti. Artık matematikle aram düzelecek. Kitabı bitirince anladım ki suç sıkıcı bir ders olarak anlatılan matematikte değil asıl suç onu sıkıcı hale getiren kişilerdeydi.Necip Hocam’ın”Matematikle Barışıyorum” kitabını okudum, sizlere de tavsiye ediyorum. Unutmayın ki biz Fatih’in Torunlarıyız!
M.Yasin ALTINKAYNAK 10 ŞUBAT 2009 SALI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder